به نقل از «خبرگزاری آریا»

آيا «سن» موضوعي بيولوژيکي است يا رواني؟

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۲۸۸۴۲

خبرگزاری آریا-بدن انسان تا ابد دوام نمی‌آورد و با گذشت زمان، برخی از سیستم‌ها که زمانی خوب کار می‌کردند به‌تدریج شروع به خراب شدن می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از یورو نیوز،برخی می‌گویند که سن فقط یک «عدد» است و برخی نیز تاکید دارند که نمی‌توان منکر نشانه‌های بیولوژیکی پیری در بدن شد و علائمی در بدن ما نمایان می‌شوند که گذر زمان را نشان می‌دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پاسخ درست چیست و آیا «پیری» اتفاقی بیولوژیکی است یا تنها در ذهن ما شکل می‌گیرد؟
هنگام بحث علمی درباره پیری، نمی‌توان از اهمیت «تلومر» غافل ماند؛ بخشی از ساختار فیزیکی «دی‌ان‌ای» سلول‌ها که در انتهای هر کروموزوم‌ قرار داد و به عنوان یک سپر حفاظتی برای محافظت از ژنوم سلول عمل می‌کند.
اما نکته این است که هربار که یک سلول تقسیم می‌شود، طول تلومرهای آن نیز کوتاهتر می‌شود تا زمانی که با ادامه فرایند تقسیم سلولی، تلومرها آنقدر کوتاه و درنهایت تخریب می‌شوند تا اینکه نشانه‌های مرگ سلول پدیدار می‌شود.
دانشمندان برای اولین بار حدود دو دهه پیش توانستند ارتباط میان «تلومرهای کوتاهتر» و «طول عمر کمتر» را کشف کنند. در آن زمان تحقیقاتی که روی افراد 60 ساله و بیشتر انجام شد، نشان داد افرادی که تلومرهای کوتاه‌تری دارند، بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از یک بیماری عفونی یا بیماری قلبی هستند.
از آن زمان «طول تلومر» به‌عنوان نشانگر زیستی پیری پذیرفته شده و به کمک آن می‌توان وضعیت سلامت افراد را به نسبت سن آنها تخمین زد.
با این حال، همه با این نظر موافق نیستند و تحقیقی که در سال 2021 میلادی انجام شد نیز نشان داد که به دلیل ماهیت پیچیده پیری، بعید است که یک نشانگر زیستی منفرد بتواند به تنهایی تمام عوامل را ثبت و سن واقعی انسان را تعیین کند.
با این وجود این تحقیق نیز تایید کرد که «طول تلومر» زمانی که همراه با «عوامل دیگر» در نظر گرفته شود، می‌تواند نتایج دقیق‌تری درباره سن واقعی افراد ارائه دهد.
منظور از عوامل دیگر، این است که مردان و زنان ویژگی‌های منحصر به فردی دارند (مانند از بین رفتن تدریجی کروموزوم Y از برخی سلول‌ها و یائسگی) که می‌تواند بر تسریع فرایند پیری آنها تاثیر بگذارد.
پیر شدن بدن به اشکال دیگر از جمله ساییدگی و پارگی برخی اندام‌ها و بافت‌های بدن نیز ظاهر می‌شود و اگرچه این موضوع که گاه یک سیستم بیشتر از سیستمی دیگر تحت تاثیر فرایند پیری قرار می‌گیرد، به خود فرد مربوط می‌شود، اما این تحقیقات نشان دادند که چرا بسیاری از بیماری‌ها مانند سرطان، زوال عقل و آرتروز در افراد مسن شایع‌تر هستند و چرا توانایی‌هایی مانند بینایی و شنوایی می‌توانند به تدریج در طول زمان کاهش یابند.

سن چیست؟
دکتر جولیان موتز از کینگ کالج لندن، در جریان کنفرانسی در مارس 2023 میلادی از یافته‌های تحقیقاتی پرده برداشت که نشان می‌داد افراد دارای سابقه بیماری روانی، مسن‌تر از آن چیزی هستند که باید باشند.
او گفت: «ما دریافتیم کسانی که سابقه بیماری روانی داشتند، دارای مشخصات متابولیتی بودند که نشان می‌داد از سن واقعی خود بزرگتر هستند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، دارای نشانگرهای خونی بودند که نشان می‌داد آنها حدود 2 سال بزرگتر از سن تقویمی خود هستند.»
به‌تازگی، مطالعه دیگری نیز نشان داد که آن دسته از مبتلایان به کووید19 که در بیمارستان بستری شدند و قبلاً در معرض میزان بالایی از آلودگی هوا بودند، نشانه‌های بدتری ازابتلا به کووید داشتند و پیامدهای این بیماری نیز تأثیری معادل اضافه شدن 10 سال به سن تقویمی آنها داشته است.
یک اختلال ژنتیکی نادر به نام «پروگریا» نیز باعث پیری زودرس می‌شود.
تلومرها نیز اگر به هر دلیلی (مانند دیگر اعضای بدن) دچار مشکل شوند، بدن را بیمار می‌کنند و معمولا نیز علائمی را بروز می‌دهند که معمولاً با پیری مرتبط هستند (مانند پوکی استخوان).
نکته دیگر اینکه از نظر علمی، سن تقویمی شما معمولا ارتباط کمی با احساس شما دارد. بطور مثال، پس از یک روز خسته‌کننده در محل کار ممکن است به طعنه بگویید که «حدود 10 سال پیر شده‌اید» و برعکس، از بسیاری از افراد مسن بشنوید که اصلا فکر نمی‌کنند که بالای 90 سال عمر دارند.

شما به اندازه‌ای که «احساس» می‌کنید پیر هستید
اگر تعداد شمع‌های روی آخرین کیک تولدتان «سن تقویمی» شما را نشان می‌دهد، سنی که در درون خود احساس می‌کنید «سن ذهنی» شماست.
در سال‌های اخیر تحقیقات متعددی انجام شده که تایید می‌کند افرادی که احساس «جوان‌تر شدن» می‌کنند احتمالا زندگی طولانی‌تری دارند.
یکی از این تحقیقات در سال 2015 میلادی روی بیش از 300 یهودی اشکنازی انجام شد که بین 94 تا 109 سال سن داشتند و نتایج این مطالعه نشان داد که دیدگاه مثبت افراد درباره زندگی، احتمالا باعث افزایش طول عمر آنها شده است.
مطالعه دیگری نشان داد «خوش بین» بودن با افزایش 11 تا 15 درصدی طول عمر، مرتبط است و نتایج تحقیقی دیگر نشان داد که سن ذهنیِ پایین‌تر، می‌تواند نشانۀ سلامت مغز باشد.
بنابراین اگر رویکرد فرد به زندگی می‌تواند چنین تأثیر شدیدی بر طول عمرش داشته باشد، می‌توان نتیجه گرفت که «سن» بیشتر یک پدیده روان‌شناختی است تا بیولوژیکی.
البته اگرچه صحبت درباره حفظ یک نگرش «خوش بینانه» نسبت به زندگی بسیار آسان است اما در واقعیت، احتمالا داشتن چنین نگرشی همیشه آسان نیست؛ بویژه آنکه تحقیقات نیز اهمیت حیاتی میان روابط بین فردی و سلامت جسمانی را ثابت کرده است و به این ترتیب تنهایی می‌تواند یک مشکل واقعی برای افراد مسن باشد.

«سن» موضوعی بیولوژیکی است یا روانی؟
شاید بهترین پاسخ این باشد: «هردو».
زیرا نه‌تنها وضعیت جسمی و روانی ما متناسب با سن تغییر می‌کند، بلکه هر کدام می‌تواند بر دیگری و درنهایت بر تجربه ما از پیری تأثیر بگذارد و به همین دلیل به نظر می‌رسد که پیری پدیدۀ پیچیده‌ای است.
همچنین اگرچه تحقیقات اهمیت «سنِ ذهنی» را نشان دادند اما بعید است که پزشکان به این زودی‌ها توجه خود را به «سن تقویمی» متوقف کنند. زیرا توجه به «سن تقویمی» همچنان یکی از بهترین شاخص‌هایی است که ما را در مقابل بسیاری از خطرها هوشیار نگه می‌دارد و به عنوان مبنای طرح‌های موفق غربالگری بیماری استفاده می‌شود.
پیریِ بیولوژیکی اجتناب‌ناپذیر است، اما تحقیقات روان‌شناختی نیز نشان داده اقداماتی که برای حمایت از سلامت روان و رفاه افراد انجام می‌شود، می‌تواند به افراد کمک کند تا چند سالی به عمر خود بیفزایند.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: سن انسان پیری سن تقویمی انجام شد طول عمر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۲۸۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشخیص گرایش سیاسی افراد از روی چهره‌شان توسط هوش مصنوعی

هوش مصنوعی می‌تواند جهت‌گیری سیاسی افراد را از روی چهره‌های‌شان پیش‌بینی کند که البته مباحثی را درباره تهدید حریم خصوصی به میان آورده است.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران پس از مطالعه‌ای که نشان داد هوش مصنوعی می‌تواند در پیش‌بینی جهت‌گیری سیاسی افراد بر اساس تصاویر چهره‌های بدون حالت و بی احساس آنها موفق باشد، هشدار می‌دهند که فناوری‌های تشخیص چهره «تهدیدکننده‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد» هستند و «چالش‌های جدی برای حفظ حریم خصوصی» ایجاد می‌کنند،

به نقل از نیویورک پست، مطالعه‌ای که به تازگی در مجله American Psychologist  منتشر شده است، می‌گوید که توانایی الگوریتم هوش مصنوعی برای حدس زدن دقیق دیدگاه‌های سیاسی یک فرد خیره کننده است.

مایال کوزینسکی نویسنده اصلی این مطالعه گفت که ۵۹۱ شرکت‌کننده یک پرسشنامه درباره گرایش سیاسی را قبل از اینکه هوش مصنوعی گرایش سیاسی آنها را از چهره‌شان توصیف کند، پر کردند و هوش مصنوعی تحلیل خود را با پایگاه ‌داده حاصل از آن پرسشنامه‌ها برای پیش‌بینی گرایش سیاسی آنها مقایسه کرد.

کوزینسکی که دانشیار رفتار سازمانی در دانشکده تحصیلات تکمیلی بازرگانی دانشگاه استنفورد است، می‌گوید: من فکر می‌کنم که مردم متوجه نمی‌شوند که صرفاً با در اختیار قرار دادن یک عکس، چقدر خود را در معرض شناخت قرار می‌دهند.

ما می‌دانیم که گرایش جنسی، گرایش سیاسی و دیدگاه‌های مذهبی مردم باید محافظت شود. این قبلا متفاوت بود. در گذشته می‌توانستید به حساب فیسبوک هر کسی وارد شوید و مثلاً دیدگاه‌های سیاسی، پسندها و صفحاتی که دنبال می‌کند را ببینید. اما سالها پیش فیسبوک این قابلیت را مسدود کرد، زیرا برای سیاست‌گذاران، فیسبوک و روزنامه‌نگاران واضح بود که از نظر حریم خصوصی قابل قبول نیست و خیلی خطرناک است.

اما همچنان می‌توان به فیسبوک رفت و عکس هر کسی را دید. شخصی که عکسش را می‌بینید احتمالا هرگز شما را ندیده است و هرگز گرایش سیاسی خود را با شما به اشتراک نگذاشته است. با این حال، آنچه این مطالعه جدید نشان داده این است که تنها از روی عکس یک فرد، هر چند بدون احساس و حالت باشد، گرایش سیاسی وی را حدس زد.

پژوهشگران برای این مطالعه تصاویر شرکت کنندگان را به شیوه‌ای بسیار کنترل شده جمع‌آوری کردند.

آنها می‌گویند شرکت کنندگان یک تیشرت مشکی ساده پوشیده بودند و زیورآلات خود را درآورده بودند و در صورت لزوم ریش خود را اصلاح کرده بودند. سپس از دستمال مرطوب صورت برای از بین بردن لوازم آرایشی استفاده شد تا زمانی که هیچ چیز روی پوست آنها باقی نماند. موهای بلند آنها با استفاده از کش مو، سنجاق مو و هدبند به عقب کشیده شد و در عین حال مراقب بودند که موهایشان بیرون نیاید.

سپس الگوریتم تشخیص چهره VGGFace۲ تصاویر چهره آنها را بررسی کرد.

نویسندگان می‌گویند، یافته‌های آنها بر ضرورت تشخیص و رسیدگی به خطرات احتمالی فناوری تشخیص چهره برای حریم خصوصی افراد تأکید می‌کند.

آنها افزودند: شاید مهم‌تر از همه اینکه یافته‌های ما نشان می‌دهد که فناوری‌های نظارت بیومتریک گسترده‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، تهدیدکننده هستند. در هر حال نتایج ما نشان می‌دهد که ویژگی‌های صورت حتی در حالت خنثی و بدون ابراز احساسات نیز مقدار قابل توجهی از نشانه‌ها را منتقل می‌کند که استفاده از فناوری تشخیص چهره می‌تواند نشان دهنده کنترل کمتر افراد بر حریم خصوصی خود باشد.

کوزینسکی می‌گوید، الگوریتم‌ها را می‌توان به راحتی برای میلیون‌ها نفر به شکل بسیار سریع و ارزان اعمال کرد و مطالعه ما بیشتر یک داستان هشداردهنده در مورد این فناوری است که در تلفن همه وجود دارد و در همه جا به وفور استفاده می‌شود.

پژوهشگران در پایان به این نتیجه رسیدند که حتی تخمین‌های خام از ویژگی‌های شخصیتی افراد می‌تواند کارایی کمپین‌های متقاعدسازی انبوه آنلاین را به ‌طور قابل توجهی بهبود بخشد و پژوهشگران، مردم و سیاست‌گذاران باید توجه داشته باشند و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای را برای تنظیم ضبط و پردازش تصاویر چهره در نظر بگیرند.

انتهای پیام